Kargo Paketiyle Gelen Kahkahalar

18 ekim sabahı.Yine okulda erken saatte tiyatro oyunumuz var.Hazırlandım çıkacağım.Bir önceki akşamdan da kafam bozuk.Suratım turşulardan turşu beğeniyor.Zırrrr ! Arkadaşlar arıyor gel diye artık.Okul yakın ya,benim yürüyüşümle 5 dakikalık yol ,son saat oynarız diye de ağırdan alıyorum .Ama yine de 5 dakika içinde çıkmak için şartlandırıyorum kendimi.Zııırrrrrrrrr bir telefon...Yurtiçi Kargo'dan bir eleman !

biliyorum.Haberim var.Bir Sırrım Var blogu sakinlerinden güzel insan Ebru'nun çekilişini kazandım!Hem de sorduğu soruyu doğru cevaplayarak.bunun üzerine bu güzel insan bana paketi gönderir göndermez telefon da etti.Cıvıl cıvıl ,pozitif,sıcacık,enerji dolu bir sesi vardı bu güzel insanın.Tam da beklediğim gibi !

İşte bu evlere şenlik arkadaşımın paketi Yurtiçi Kargo'dan geldi:)
18.Ekim sabahına geri dönüyorum.
Zırrrr...Bilinmeyen numara çağrı yaptı kapadı..Ben geri dönmedim elbette buna.
Bir daha aradı.Uzunca çaldırdı.
Açtım telefonu bu kez :
-Efendim.
-siz Şükriye Karahan mısınız..
-evet...
-şu,şu adreste mi oturuyorsunuz...
-evet...
-Ben birazdan geleceğim .Elim kalabalık olacak da yukarı da çıkmam sorun olacak...

Bunun ardından ne gelecek diye merakla bekliyordum.İşlek bir cadde ya ,zor olur tabi.Hak veriyorum çocuğa,pardn delikanlıya,pardon adama be ,anlayın siz işte !
Bir diğer taraftan çağrı atıp da ardından arayan tek kurye olarak tarihe adını geçirdi.

-Siz nerdesiniz
burda şaşırdım işte bir nebze.
-evdeeeyim,demişim.

Kekeliyorum yani bu beklenmedik soru karşısında.Ama yine de bozuntuya vermiyor ,efendi efendi cevaplıyorum.

-ben size çağrı atsam aşağı iner misiniz

Telefonun başında kalmışım öylece.Bir süre sonra duraksadıktan sonra toparlandım.
-Nasıl yani?Şaka mı bu ? dedim telefonun öbür ucunda olan insana.
-Yooo gayet ciddiyim dedi.
-hemen getirecekseniz getirin.Çıkmam gerekiyor, dedim .

Ani manevra yapıp "ya da siz onu dağıtıma çıkarmayın,ben şimdi geliyorum almaya "dedim.

Bu arada memleketimin bu insan çeşitliğine gülüyordum.Kızmadım.Kızmadım da..Çok da profesyonel bulmadım.Çocuksu geldi desem yeri.Ama beni güldürmeyi başarmıştı.
Kargoya gittim.Dağıtıma gitmemişti henüz o konuştuğum eleman.Zaten eminim, onun saniyede yakacağı desibel hızından daha hızlı yürümüştüm.
Kargoya girdim.Direkt o çocuğu (aman her neyse onu )sordum işte.Ona da şaşkınlığımı söyleyince "gülecek ne var bu kadar "demişti.
 "Allah razı olsun.Beni güldürdün ya Allah da seni güldürsün diye de sabah sabah tüm içtenliğimle dua ettim.
Yalnız bir süre sonra zihnimden şu geçti
"acaba gülmeye bahane mi arıyordum ne" "yoksa ben abartıyor muydum" "iyi ama kurumsal bir iş yerinde çalışıyorsun".
Bir iş yerinde müşteriye ben çağrı atınca aşağı in de ne demek oluyordu "
 yoksa o mu farkında değildi ,yoksa ben mi abartmıştım !

Sonradan bu olayı arkadaşlarıma anlattığımda benzeri olayların hep o kargoda yaşandığını ,o çocuğun bundan önce bir kaç daha böyle şeyler yaptığını duydum !
Yolda paketimi açıp açmamak arasında gitgeller yaşadım.Ne hediye budalasıymışsın deyin göreyim!İlk defa blog yazan ,beni görmeyen,sadece sesimi duyan,ama kelimelerin gücüyle arkadaş olduğum ,ortak frekansta olduğumu hissettiğim güzel bir insandan hediye aldım.Daha nasıl mutlu olmayayım !

 Kalemi çok şirindi.Rujunu da hemen süründüm.Kitabın ilk 5 bölümü bitti bile.Küpeler de çok zarifti.Ama benden önce annem göz dikti ruja ve küpeye:))Haberin olsun Ebru,o denli beğendik  :))Gönül rahatlığıyla uyuyabilirsin.
Bir de inci gibi yazılmış güzelim bir mektubu vardı ki...
İşte o da bende kalsın..Siz de herşeyi öğrenmeyiverin,değil mi:-))

Ebru'ya bu vesileyle burdan bir kez daha sevgilerimi ve teşekkürlerimi iletmek istiyorum.Eksilme hayatımdan....

Eksilmeyin olur mu.....:)