Bir Günüm Her Günüm

Bir Günüm Her Günüm listesinde dikkat edenler bilir ,hergün rutin bir şekilde müzik dinleyerek(!)ruhumu motive ediyorum.Kendim ve müziğimle başbaşa kaldığım bu saatlerde yüksek sesi açar , hayallerime dalarım.
Yüksek sesten rahatsız olan olmuyor mu derseniz ; olmuyor.Yani artık olmuyor!

Bir zamanlar henüz evimde bilgisayar yokken müzik setini açar bangır bangır müzik dinlerdim.Tepinir tepinir tepinir sonra soluk soluğa odadan çıkardım.Babamın eve gelmesine yakın annem balkondan bakar sonra seslenirdi 'baban geliyor artık'diye bir sinyal gönderirdi.Babam evdeyken böyle bir şeyi yapamazdım bile.O varken ya ders çalışırdım ya kitap okurdum.Babam beni çalışkan görsün diye değil ,yapılabilecek en sessiz yollar buydu ,ondan.(Böylece kendimi otomatikman programlanmış hissediyordum.)Bu yüzden abim,kardeşim,annem varken yapabiliyordum bunları.Gündüz vaktinde komşulardan şikayet  gelmiyordu ama müzik dinleme seansı  akşama sarktı mı bazen şikayet gelebiliyordu. Oysa şimdi bangır bangır müziği açsam 'Niye açıyorsun' demezler.Şimdi apartmanımız ' vur ensesine al lokmağını ' kıvamında çünkü:-))

              (Beni yakından bilenler Chagall'ın resimlerini de sevdiğimi,yakın bulduğumu da bilirler.)

O zamanlar tabi evde üç kardeş...eve yeni bilgisayar geliyor.Akşama kadar onun başında olmak istiyoruz.Ama bize verilen o kısıtlı zamana sığmıyor bu keyif.Zaman kısıtlı ya nasıl tatlı geliyor! Benim derdim yazı yazmak müzik dinlemek filan.Yaşım daha böyle 17-18.Hey gidi günler hey!
Abimler oyun oynuyor.Max Payne oynuyorlar.Onlar oynadıkça ben de film gibi izliyorum.Bulduğumuz her tarz müziği hooppp atıyoruz cebe.Bir sene filan  bilgisayar evde kaldıktan sonra uçuyor elimizden.Isparta'da oturmak üzere abimin kanatlarına koyuluyor.Sonra ben müzik seti devrine tekrar dönüş yapıyorum.

O zamanlar elimizde olan bir bilgisayara gözümüz gibi bakarken ve -yeni bilgisayarı haftası olmadan çökmesine sebep olan ben- bilgisayara altın gözüyle bakıyordum.Sonra gel zaman git zaman bu bilgisayarın üzerine çifter çifter ekran kartı,işlemci ,harddick,anakart şu bu geldi .Kardeşim sana da bir bilgisayar toplayalım,dedi.Kasa kolaydı,Zeytinyağı bidonunu kesip pvc kaplamayla kaplayıp içine fanla,camla kasa kurulumu yapacaktık.Ama bize bir monitör lazımdı.İnternetten bir haber çaktım arkadaşlara,haber uçtu devlete.Ardından kulakları çınlasın Yusuf Hocam telefon etmez mi,biz de var ,verelim size diye.
Uçtum uçtum,nasıl havalardayım ama!
Sonra ne oldu bir şey oldu bize bir şey daha lazım oldu.Onu alacağız ,para yok şu bu derken ,baktım ben işe girdim.Sonra vazgeçtik.Laptop aldık.Kardeşim olmasa bu teknik aletleri bile nasıl alacağımı bilemezdim.Sağolsun onun sayesinde nerdeyse onun elektronik çırağı oldum çıktım.
Sonra onuın iş bilgisayarı ,benim bilgisayarım,evdeki bilgisayar,bir de fazlalıklardan kurulan bilgisayar derken ev bilgisayardan geçilmez oldu.

ve gel zaman git zaman  benim müzik dinleme seanslarım nerdeyse dişlerimi fırçalamam gibi rutin hale dönüştü.Kulaklığımla yüksek ses müzik dinliyordum.
kulaklıklara verdiğim parayı şimdiden biriktirsem bir ses stüdyosu kurabilirdim.Dersem inanmayın,abarttım:-))Ama yine de midi bir birikimim olurdu.
Aşırı tepinmek,dans etmekten,o müzikle beraber spor yaptığımdan,yatağımın üzerinden zıplayışımdan kulaklığın telleri kopup duruyordu.Kardeşim neyseki çok sabırlı da kesip kesip onarırdı.kulaklığın kablosu ne zaman kısaldı ya da son beyin ölümü gerçekleşti işte o zaman tekrar kulaklık alıyordum.Reklam vermek gibi olacak ama en dayanıklısı Philips çıktı.2 metre uzunluğunda kablosu.Öyle mikrofonu,şusu busu yok.Çünkü bu özellikler müzik dinlemem için engel oluşturuyor.Neyse siz dayanıklı isterseniz bu dediğimi alın.Azıcık kazık mazık ama ben gibi çılgınsanız bu tam size göre.

Phlips de kopmuyor mu kopuyor .En iyisi bana en uzun 1,5-2 yıl dayanıyor,düşünün .Şimdi o philips dediğim kulaklığım koptu.İdare edeyim şu bu derken aynı keyfi almadım.Kardeşime yaptırayım derken bu kez onarılamadı.Kardeşimin yapabileceği gerçekten bir şey yoktu.Phlips kulaklarıma veda etmişti.
Kardeşim yokken ne yapıyordum peki,dersiniz?İki üç gün idare ediyor,baktım olmuyor,kulaklık alıyordum.Zaten onun yokluğunda almıştım philips kulaklığı da.Hihihi:)

kardeşimin askere gideceği günlerde ( her an çıkan pürüz ve bilgisayar şikayetlerim için sık aradığımdan)  bir gün arkadaşlarıyla otururken -arkadaşları da beni bilir- 
-Ablan bu kez bakalım ne yapacak Kahraman derlermiş.Askeriyeye arayıp komutana 'kardeşimi bulmam lazım.yine bilgisayarda pürüz çıktı,iki günlüğüne izin yazın filan ' diye espri konusu olmuşum.
Tipik ben ! Ben olmasam bile annem iletirmiş bilgisayar şikayetimi.O da ordan direktif verirmiş.

Hikayenin sonu musmutlu bitiyor.Bu kez kulaklık için işi abarttım.Philips'in 6 metre uzunluğundaki kablolu modelinden aldım.Aslında Philips benimle reklam sözleşmesi yapsa iyi olur.Baksana nasıl iyi reklam yaptım!Sayın Philips es kaza bloguma uğrarsan saç düzleştiricin ve saç maşan hakkında da iyi reklam veririm ,ama bu sana ucuza mal olmayacak bunu bil:))

Herzamnki gibi başladım başka bir yerden ,giderek hikayem buraya kadar dayandı...Olsun içimden böyle geliyor....Kaynama noktam %85 ,kalan pay izlediğim film,dinlediğim  müzik,okuduğum kitaba ve dostlarla geçirilen güzel vakitlere kalıyor...
Ve siz bu yazıyı okuyanlar,siz benim kaynama noktama,içime sığmayan dünyanın bir parçasısınız tüm bunlardan artakalan ve büyük değerleriyle...