Belgeselden Gündemime Düşüverdi

Bugünlerde bir program izledikçe kafamda yine soru işaretleri oluşuyor.Beynim trank trank diye soru sorup duruyor.Devamlı bir sormaca düşünmece eleme süzmece durumundayım.
Seksenler dizisini izlediğimde geçen gün bir replik dikkatimi çekti : O yıllardan bugünümüze bakıp insanlar site içinde oturacak insanlar güvensizleşecek sonra kendi kabuğumuzda yaşamaya yalnızlaşmaya başlayıp başka insanlarla konuşmaya tahammül edemeyeceğiz gibilerinden bir söz ...

Sonra düşündüm acaba biz kaplumbağa olma yolunda ilerleme mi kaydediyoruz yoksa maymun soyundan türediğimiz gerçeğini öne süren Darwin acaba rotayı mı şaşırdı?Yoksa biz kaplumbağa soyundan gelebilir miydik?Madem yalnız olarak geldi insanoğlu doğaya,kendi halinde yaşarken türedi bu insanlar ve türemek için sevişildi ...Kaplumbağa olarak dünyaya gelen ilk örnekler olarak yoksa yine özümüze mi dönüyoruz?Yoksa başını kuma gömen devekuşları mı olduk,sorunlarımızla yüzleşmemek için kendi kabuğundan sıyrılmayan?

Bunlar ne biçim sorular demeyin bana?Saçma da olsa bunlar benim düşüncelerim.Bunları düşündüren elbette izlenimlerim.İzlenimlerimi görmeme sağlayan da bu tür diziler işte.Beğeniyorum ben Seksenler dizisini.
Tee o günlerden bugünlerden panoramiğini görmüşcesine bir hal edinmiş.Yoksa biliyoruz herhalde dizinin senaryosu bugünlerde yazılmakta.Bence başarılı bir dizi.Zihnimde de mıh gibi çakıldı kaldı o repliği de.
Amerikan sinemasının en büyük göstergesidir.Kendi içinde yalnızlık.Hatta Seven Pounds filminde Will Smith'in yardım ettiği bir zenci kadın vardı,ismini hatırlayamıyorum.Bana ne kadar yalnız ve zavallı görünmüştü.Kimsesi yoktu.Aile bağları kopuk ve çevresine güvensiz.
İşte o replik bana bunları düşündürmüştü ve arkadaşlar arasında konuşmuştuk 'oranın insanları ne kadar yalnız,aile bağları kopuk zamanla biz de onlara benzemeye başlıyoruz 'diye...

Buna bir kaç etiket adı da takıyorlar .Bunlara değinmek istemiyorum elbette.Niyetim burda siyasi ideolojileri ve uluslaraarası ilişkileri tartışmak da değil.Zaten tek sebebi onlar da değil.
Neyse az önce de NTV de akıllı hayvanlar üzerine bir belgesel izledim.Şempanzelerin zihni %98 insan zihniyle çalışıyormuş ve tıpkı insan yetiştirir gibi yetiştiriliyor ilgi ve beceri kazandırılabiliyormuş.Karar verme,karar değiştirme,dil öğrenme becerisine sahipler.Şunu düşündüm ben de % 98'i insan beyni gibi çalışan bir canlıdan %2 farkımız nedir ?Yani %2'yi eksik kılan hangi özelliğimiz?Bizde varolup onda olmayan nedir?
Yemek içmek,tuvalate gitmek,elini yüzünü yıkama,banyo etme,gezme,karar değiştirebilme,dergi kitap okuma gibi tercihler yapabilen şempanze bizim yapmadığımız neye aklı ermiyor ?
bana kalırsa küçük oyunlar,entrikalar,hırs,kibir,kıskançlık ,ukalalık ,kendini beğenmişlik gibi davranışları gelişmemiş.Aslında çocukken ,bebekken bizim de haberimiz olmuyor bunlardan.Bunlar kazanılmış dürtülerimiz olsa gerek.

Bu resimde de bir fil kendini aynada izliyor.Bir erkek filin ayna karşısında kendisini izlemesi görünüyor.Belgeselde filin kulağının sağ tarafına x işareti konuyor beyazla.Kendini aynada izleyen fil hortumuyla x işaretine değiyor.İnsan nasıl bu hayvanları sevmez ki!Nasıl onlarda çalışan bir insan zihni varsa bizim de içimizde hayvani bir güdü var bence.Burdan o ortaya çıkıyor!!

İnsan şaşırıyor !!!Düşünmeden de edemiyor.
Bir keresinde de yine şempanzelerle ilgili bir belgesel izlemiştim.Jane Godall adlı bir bayan şempanzelerle iletişim kuruyor ve aynı onlar gibi konuşup ses çıkartıyordu.Aslında ne kadar çok benziyoruz!Bak işte şimdi de aynı noktaya geldik;madem %98 insan beyni gibi çalışıyor zihnimiz ,onların soyundan da geldiğimiz bilimsel bir gerçeğimiz!http://www.ntvmsnbc.com/id/25369537/#storyContinued
Tam bir çelişki !!!Belgesel izlemesem mi ne :-))
Bu konuyla ilgili her görüşünüze açığım,dostlar!