Siz de haklısınız.Çünkü aynı şeyi ben de okusam bir yazı 'ee bana ne' 'sıktı senin bu yazıların da 'diyebilirim.Devam ederse de uzaklaşabilirim.
Bugünlerde bu yazara daldım ben.Ama ne dalış!Hazır uykularım da hazır ve nazır kaçıyorken dinlenme sürecimi kitap okumaya verdim.Hem de zevkle okunan ,'ay aynı ben ' cümlelerini sık sık aklımdan geçirttiğim kitaplar bunlar.Bir bölüm bir bölüm daha derken bir bakıyorum bitirmişim.Üzerine kendimi iyi de hissediyorum.Pek popüler ,pek ucuz kitapları diye dudak bükerken şimdi düşüncelerim değişti.
Hem de 180 derece birden.
Şimdi ne düşünüyorum bilmek ister misiniz :
Evet şimdiye dek kütüphanede çalışırkenki dönemlerimde bir çok kişisel gelişim kitabını inceleme fırsatı bulmuştum.Hepsi birbirinin aynısı veya bize göre olmayan şeyledi.Ne bileyim bir uygulanabilirlik görmemiştim.Bize yakın bir örnek de görmemiştim.Bir dolu insan kendini kişisel gelişim alanında yetkin olduğunu düşünüyor kopyala -yapıştır mantığıyla kitaplar yazılıyordu.
Diğer taraftan -hadi bunları bir kenara bırakalım- bu kitapları ve benim de okuduğum bu kitapları benden önce okumuş bir dolu insan vardı çevremde.Hatta sadece kişisel gelişim kitabı okuyan,öneren insanlar vardı.
Ama cümlelerinde hep bir çaresizlik,hep bir sorun,hep sorunu başkalarında arayan örnek cümleler duyuyordum.'Uygulamadım ve bildiğim şeyi neden yapmak için çabalamıyorum'diye soru soran yoktu çevremde.Herkes herşeyi biliyor.Herkes ordinaryüs,herkes akıl veriyor ama 'tık'yok.
Anladım ki bugünlerde ,karşılaştığım bir kaç durumdan, ben kişisel gelişim kitaplarına karşı değildim ;ben insanların kişisel gelişim kitabı okuyup hiç gelişememelerine tavrım varmış.
Aslında tavrım kendimeymiş.Tavrım yanlış tutumlanmakmış.
Bugün biri bana düzgün bir işe girsene ,para biriktirir özel üniversiteye konservatuara girersin,dedi.
Ve bunu diyen kişi fakültenin 2.olmuş bir hukuk mezunu.Her gittiğimde sağolsun benden bile çok acır halime :)Bu da bir ironi tabi.Kişisel gelişim seminerlerine katılmış ,üniversiteyi bitirmiş bu zatın önünde okulu bu sene dondurmak zorunda kaldığımı bile dile getiremedim.
İşte ben bu tutuma karşıymışım.Sokakta HERBALİFE mı ,ıhhh diyen insanlar da en çok kişisel gelişim kitabı okuyanlar.Ya da ben gibiler ,ne diyeyim yani.Burdaki tavır da bana değil,kişinin kendine olan tutumudur.
Kırmıyor mu,incitmiyor mu ! Çoooook !
Ama onlar benim daha neler yapabileceğimi görmediler ,bunu da iyi biliyorum :-))
Sorunlarımız bitiyor mu ! Bitmiyor !
Ne yapayım oturduğum yerde ağlayıp sızlayıp birilerinin bana yardım etmesini mi bekleyeyim !
Doğama aykırı !
Bir gün tiyatromu da kuracağım.Çocuklarla beraber de olacağım.Yapılan her sivil toplum hareketinde ben de önde olacağım.
Keşke bunun için cesaret verseler !Vermeseler de bendeki,sizdeki cesaret bize yeter evelallah !
Daha güzel günleri görmek ve göstermek ümidiyle ...
Gözü yaşlı kabına sığmayan kızdan sevgiler....
Yazmayı ve yazdığımı büyük bir yürekle paylaşan,dualarını ve desteğini esirgemeyen blogcanlara selam olsun...
Nasıl yazdım bilmem ama geri dönüp cümlemei düzeltmek istemiyorum.Konuşur gibi olsun.Konuşurken,hele de hararetli ve coşkuluyken hayal edin beni.İşte böyle konuşuyorum hattın bir ucunda:)
Yorumlar
mümin sekmana bayılırım ve ben de okudum bu kitabını.hatta hoş bir tesadüf,ben de avon'da çalışırken müdürüm hediye etmişti bana okumam için:)) kişisel gelişim kitabı okuyormuş gibi hissettirmeyen ama kendinen çok şey bulup,bulamadıklarını nasıl bulacağını düşündürten eşsiz bir kitap.
herşeyin bir zamanı ve kırılma noktası var diye düşünüyorum.bunu sana yazarken aslında kendime de yazıyorum.yani her geçen zorlu gün ya da boş gibi görünen gün aslında hayallere bir adım daha yaklaştığımız,hazırlık sürecimizin bir parçası sanırım.
sevgiler,