 |
| Tutunamayanlar - Oğuz Atay |
Sevgili dev adam,
beynim küçülmüş.bunu hakaret olarak
söylemediler.bildiğin,tıbbi terimlerle söylediler.hani senin canın yandı beynin
kanadı ya,benim de küçülmüş.bildiğin geri zekalıyım ben,tescilli atrofi
yaşın kaç dediler ,29 dedim ama kendimi 20'mde
hissediyorum.hangi yaşım önemli dev adam,
biyolojik yaşım mı,düşündüğüm yaş mı,biyolojik yaşım
mı,yoksa tıbbi beyin yaşım mı !
çok canım yandı dev adam.biliyorsun ,sen tanık oldun
haykırışlarıma,içime atışlarıma,gözyaşlarıma.
hele bu sene canım ayrı bir acıdı.Yemin ederim sana,yaşamak
bu kadar ağır gelmemişti bana.
hiçbir zaman 'hayat daha zor 'cümlelerini duymak şimdiki
kadar acıtmamıştı.Daha fazla güçlenmem için mi gittin bilmem ama acıdıkça canım
,kendimi daha fazla korumak istedim.
sevgili dev adam,
kaç hafta oldu
gidemedim,
sanki gidersem seni görürsem 'seni kaçak kız yine kayıplara
karıştın ,seni yalancı 'diye takılacaksın
diyeceğini sanıyorum.
ben de 'kendimi özleteyim' diye takılacağım.
hakkınızda bir rivayet duydum bugünlerde,siz bizim rüyamıza
girince bizim ruhumuz sizin yanınıza geliyormuş.Siz istiyormuşsunuz !
peki ruhumuz geliyorsa,neden hala sizi özlemeye devam
ediyoruz ,
bencillik mi bu ?
Sizlerin orda iyi olduğunu düşünüyorum aslında.
hatta benim canım çok yanıyor ya bazen,siz biliyorsunuz
,utanmasam- beni doğru anlasalar ,iyi ki öldüler onların bari canı yanmasın
,diyesim geliyor.
diyecek oluyorum
susuyorum....
Mesela ilk kez bu sene yaşamak istemedim,ilkleri bu sene
yaşadım ben...
çok şey için susuyorum...
Bu işimi de çok sevdim dev adam,
içimden bol bol şiir akıyor onlarla konuşurken
orhan veli gibi serseri akan dizeler
ece ayhan gibi yeni lugat türeyişleri
hiç ümit yaşar gibi romantik çıkmadı ama
bu işimi de sevdim,
bol bol tiyatro,şiir,edebiyatla özdeşleştiriyorum
bu işimi de böyle sevdim
ha unutmadan bir takım liderimiz var
bir tek ona kanım ısınmadı
hiç gülmüyor ,gülümsemiyor
ürküyorum ondan ,
bir el uzatıver ordan,
hergün servise bin,ye,iç,konuş,servise bin,gel ,
canımın yanışına alışıp ,acımalarını bile sevesim geliyor,
bana insan olduğumu hatırlatan bir duygum var....
Yorumlar
nefes almak, güneşin sıcaklığı altında yürüyebilmek, sevdiklerimizle sevgiyi dostluğu paylaşmak, bir hayvanın başını okşamak,bir gülü koklamak, v.s v.s o kadar çok güzellikler var ki..
hep o tutunamayanlar yüzünden olmasın mı bu? :)
okuduğum dönemde benzer ruh halleri sarmıştı beni de..:)
çabuk bitir de daha keyifli bir şeyler oku lütfen..
sevgiler....
ama hayatın bir parçası olan bu duygularımız da var ve bunu oluşturanlar da,silkip atabiliyor muyuz!
Aslında bu bir düşünce ,bir kendini sorgulama,bir kendine gel durumu...
herşeye rağmen güzel şu bu filan da,gerçek bu,eğer üzülmek varsa ,canın acımak ve sonra tekrar ayağa kalkabilmek,kanasan da sızlasan da ,sadistçe de gelse bu da güzel,
beni anladığını düşünüyorum bu cümlelerimden sonra,ne dersin;-)
İnsanoğluyuz sonuçta,duygulu ve her birimiz nevi şahsına münhasır kararkterleriz ama bir şekilde duygularımız bir yerde patlak veriyor....bana kalırsa susmak çare değil.zamanında sakin konuşursan,halledersen sonunda bu kadar dolmuyorsun.bugünkü işini yarına erteleme,şimdiki duygunu da şimdi hisset ve aklınla çözmeli bence insan:)