Dev adam gitti.Hani derdim ya size Keyif Sanat Kahvesi,Keyif Sanat Kahvesi diye.Hani her hafta şiir akşamları olurdu.Hani öyküler okurduk.Az şey anlatmadım mekan hakkında.Aslında ne zaman birini tanısam ,ne zaman edebiyat sanat hayat insanlar hakkında konuşsak,kitaplar veya şiir tutardım elinden Keyif'e götürürdüm.Talat İçöz ile tanıştırırdım.Gönlü dev kendisi dev adam...
Hakkında çok şey konuşulacak,gidişiyle büyük bir süpriz yaşatan özel insan....
ARTIK YOK!
Dev Adama...
Şiirlerin bende dev adam,blogumu gökyüzünden takip ettiğinden eminim.Şiirlerini bir gün belki burda yayınlarım.Kıskanmayı bıraktığım gün..
Biliyorsun seni ve Keyif'i kıskanmak bu son günlerde bulaşmıştı bana.Yüreğimin bir bildiği varmış meğer,seni kıskandığımdan zahar...Eskisi gibi her yeni tanıştığım kişiyi hemen kolundan tutup getirmiyordum sana...
Kaldım mı yine bir başıma böyle,
bir başıma ,dımdızlak yine!....
bugün sana gelmek için çok yeltendim,
sonra gözlerim gezindi Kahve sayfasında,
çakıldım yerimde,kıpırdayamadım,
seninle içtiğimiz çayı,tüttürdüğüm sigaramı,soluyamadığım dumana gülmek istedim
Anlayamadığım insan ilişkilerini düşündüm
seninle konuştum
kıpırdayamadım yerimden,içimden konuştum
Şiir değil bu Talat İçöz ,
sen bilirsin beni,
böyle yazarım ben içimden geçenleri....
Yorumlar